طلاق فاجعه ای رو به افزایش در کهگیلویه و بویراحمد

به گزارش پایگاه تحلیل و اطلاع رسانی صبح زاگرس ،'مرضیه دادگر' در یادداشتی با عنوان 'طلاق جای خود را در کانون گرم خانواده باز کرده است' به تبیین قداست خانواده، آثار منفی پدیده طلاق و برخی راهکارهای کاهش آن پرداخته است.

'طلاق' این روزها دیگر احساس غریبی نمی کند چرا که می داند جای خود را در کانون خانواده ها باز کرده است و خیلی ها با آغوشی باز از او استقبالی گرم به عمل می آورند.
روزگاری برای استان ما و شهرمان حتی شنیدن نام طلاق خوشایند نبود و همگان از آن حذر داشتند و مطرح کردن آن نیز اصلا ساده و راحت نبود.
امروزه آمارهای تکان دهنده ای از طلاق می شنویم که نشان از رشد 47 درصدی آن در استانمان دارد و ما با این کار خود در حال ساختن ریل برای این قطار سریع السیر هستیم که هر روز سعی بر جولان و سرعت افزایی خود دارد.
خانواده در دین و آیین ما مقدس ترین بناست و قداست آن بر کسی پوشیده نیست و همه ما خانواده را به عنوان مامن و جایگاه آرامش و صمیمیت می دانیم.
ما در واقع به داشتن خانواده می بالیم چرا که شاهد این بوده و هستیم که خانواده ها در دنیای امروز هدف و نشانه قرار گرفته اند و در حال فروپاشی هستند ولی حالا باید بر حال استان خودمان تاسف بخوریم چرا که خبرهای خوبی برای خانواده این خشت بنای اولیه اجتماعی و باارزش به گوش نمی رسد.
این ناقوس خطر را نباید نادیده انگاشت و دست روی دست گذاشت تا آمارهای جدیدتر و تکان دهنده تری برایمان ارائه شود و علاج این واقعه نامیمون را قبل از وقوع باید کرد چرا که آثار و تبعات آن دامنگیر جامعه خواهد شد و باید ساز ناکوک این روزهای خانواده ها را کوک کرد تا سمفونی دلنوازتری بنوازد.
'طلاق' آن پرنده خوش الحان و همای سعادتی نیست که ما پیش بینی آن را برای آینده زندگی بعد از طلاق می کنیم و زوجین به عنوان ستون های اصلی و معمار اولیه خانواده نیاز دارند که فرهنگ گفت و گو را در خود نهادینه کرده و این مساله را بپذیرند که ما کمتر اهل گفت و گو و بیشتر اهل مجادله هستیم.
فرو خوردن خشم، کنترل رفتارها و گفت و گو هنرهایی است که همه ما به آن نیاز داریم و باید هنرمندی باشیم که به بهترین شکل ممکن زندگی خود را ترسیم کنیم.
در استان و شهر ما با توجه به بافتی که دارد و همگان نیز بر آن واقف هستیم نباید نقش خانواده های طرفین و بزرگان نادیده انگاشته شود و جایی که عنان زندگی از دست زوجین خارج شد خانواده ها می توانند نقشی به مراتب سازنده ایفا کنند نه اینکه خود آتش بیار این معرکه شوند و در آخر نقش بزرگان نیز قابل اغماض نیست و آنان می توانند بر اساس تجربه، بزرگ منشی و تدبیر به اختلافات پایان دهند.
اینها تنها راه حل های مساله نیستند و باید مسئولان و دستگاه های آموزشی و فرهنگی نیز دست به کار شوند و در زمینه آگاهی بخشی و آموزش لازم به جوانان اقدام هایی را به عمل آورند چرا که اگر به جوانان ما پیش از شروع زندگی مشترک آموزش های مورد نیاز برای زندگی بهتر، رویارویی با مشکلات، شناخت نسبت به یکدیگر و احترام به تفاوت ها داده شود جلوی پدیده طلاق تا حد زیادی گرفته خواهد شد.
اگر قرار است استان ما و مهمتر از آن کشور ما مسیر عمران و آبادانی را بپیماید به جوانان و نیروی خود نیاز دارد و با تکیه بر آنان است که به این مهم دست می یابد.
حال اگر قرار باشد که زندگی افراد جامعه ایرانی بر اثر نابسامانی های زندگی تحت الشعاع قرار گیرد دست یافتن به این مساله به کندی صورت خواهد گرفت پس نباید نشست و بی تفاوتی پیشه کرد و فقط راهکار ارائه داد بلکه باید راهکار را در قالب عمل نشان داد.